İnsanlardaki İnsanlık

"Mükkemmel insanda inanmıyorum. Bence insanın çalışması insanlığa takdir edilecek bir faydası olmayacak. Bu zamanın insanları 6000 yıl önceki insanlardan daha mutlu ya da hikmetli değildir, sadece daha çalışkandır" Edgar Allen Poe.

"İki şey sonsuzdur: evren, ve insanın aptallığı; ama evrenden emin değilim" Albert Einstein.

     Dünyanın en akıllı canlısı olan insan, sırf kazanç elde etmek ve aç gözlülüğü doyurmak için üzerinde yaşadığı gezegeni kendisi yok ediyor! Gülsem mi ağlasam mı bilmiyorum!

     Çocukken, kötü insanlara yer olmadığı iyiliksever bir dünyada yaşadığımı sanıyordum. Maalesef şimdi durum tam tersi görünüyor.

     Dünyanın akçiğeri olan ormanlarımız, sırf kâr elde etmek için kesiliyor ve dünyayımız daha oksijensiz kalıyor.

     Kimi zaman ölü bir toprak almak, kimi zaman da olmayan insanlara haklı olduğunu göstermek için milyonlarca insan savaşlarda öldürülür. Halbuki savaşlar ve silahlara harcanmış paranın yarısı fakirlere verilseydi dünyada fakir kalmazdı.

     Kimi insanlar israf ederek muhtaç olanları mahrum bırakır, kimi insanlarda açgözlülük etmelerinden, sanki herşeyin tedavisi ondaymış gibi paraya sımsıkı tutar ve muhtaç olanlara beş kuruş bile vermezler. Herhalde biriktirdikleri serveti haracamadan ölecek; ya da Plato'nun dediği gibi, ömrünün ilk yarısında para kazanmak için sağlığını ihmal etmişken, ömrünün ikinci yarısında yitirdiği sağlığı geri almak için tüm servetini harcayacaktır.

     Eskiden insanlar zorlukları yenmek için el ele ve yardımlaşarak çalışırlardı. Şimdi ise zorluklar geçti, bolluk zamanı geldi ve herkes "Bana ne?" lafına takıldılar.

     Bana iyi davranan herkes dostum olduğunu sanırdım, ama şimdi karşılıklı ticaret kavramı ve "İyilik yaptığın kişinin şerrinden kork" (Ademoğluna iyilik yaramaz) sözü duyunca insanların saklı yüzleriyle tanıştım.

     Dünyanın dört bir yanından açlıktan, susuzluktan, hastalıktan, vs insanlar ölürken, yılbaşı kutlamak için servet harcayarak hava fişek gösterileri ve partiler yapılıyor.

      Teleskoplarla uzak galaksilere bakıyor ve inceliyor, ama sokaktaki çalışanların durumuna ve haline farkında bile değiliz. Atomu parçaladık, ama keyifli bir toplum için aramızdaki engelleri bir türlü aşamadık.

     Bir süredir bu karamsar düşüncelerle dalmışken, kendimi Edgar Allen Poe gibi insanlardan ümit kestim. Ama sonra Nouman Ali Khan'a YouTube'ta kaydedilen Cuma hutbelerinin birisnde Kehf suresinin ayeti "... de ki: Umarım, Rabbim, beni bundan daha ziyade hayra ve doğruya yakın birşeye erdirir ve başarı verir bana" (18\24) şöyle yorumladı: "Günler geçtikçe durumumuz daha da kötüleşse de pozitif düşünerek ve Allah'a tevekkül ederek üzerimize düşeni yapmalıyız." Zaten peygamberler kavimlerini davet ederken: "Bunlardan adam olmaz, kendilerine çeki düzen vermezler, bana ne" demeden davet görevlerini hakkıyla yerine getirdiler. Yani çevremizi her ne kadar kötü olsa da, çevremize örnek olup üzerimize düşeni yapmalıyız. Ancak o zaman toplum düzelir.

     Bu yazıyı sevdiğim iki sözle bitireceğim:

"İnsanlara karşı nazik ve anlayışlı ol, ama hiçbir zaman aptal olma."

"Hayatın en önemli iki kuralı vazgeçmemek, ve gülümsemektir."